De Avonden vertelt het verhaal van Frits van Egters die in de donkere decemberdagen van vlak na de Tweede Wereldoorlog zich een houding probeert te geven tegenover zijn ouders en vrienden. Over alles ligt een grijze waas van melancholie en met zijn eigenzinnige gevoel voor humor probeert hij door het pantser van de verveling te breken. In het ontroerende slothoofdstuk komt hij tot het louterende inzicht dat hij door te kijken en te observeren de zinloosheid heeft bezworen: 'Het is gezien het is niet onopgemerkt gebleven.'
